Συζητώντας με στελεχη της ISWA για την κρίση στην αγορά της ανακύκλωσης

Μόλις γύρισα από Βιέννη, όπου έμεινα τρεις ημέρες συζητώντας την κρίση στην ανακύκλωση λόγω κατάρρευσης των τιμών των ανακυκλώσιμων. Παραθέτω, συνοπτικά, ορισμένες από τις επισημάνσεις που έκαναν στελέχη της VEOLIA, SUEZ αλλά και σημαντικοι δημόσιοι φορείς από τη Γαλλία, τη Σκανδιναβία και την Αργεντινή.

1. Το πρόβλημα ξκινά από το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις φτιάχτηκαν σχήματα ανακύκλωσης που βάσισαν τη βιωσιμότητα τους στο σχετικά πολύ υψηλό επίπεδο τιμών του 2006-2007. Η βιωσιμότητα των σχημάτων αυτών ήταν οριακή και για το λόγο αυτό σήμερα φυτοζωούν.

2. Εφόσον η ανακύκλωση συνδέεται ευθέως με την ελεύθερη αγορά των φυσικών πόρων, θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι να ακολουθούμε τον κύκλο των τιμών των πρώτων υλών. Η φούσκα στις τιμές των πρώτων υλών το 2006-2007, οδήγησε σε φούσκα και στα ανακυκλώσιμα, επομένως, είναι λογικό να βιώνουμε τώρα το ξεφούσκωμα.

3. Οι μεγάλοι έμποροι ανακυκλώσιμων στοκάρουν όσο περισσότερο μπορούν αλουμίνιο και μέταλλα, ενώ χαρτιά και πλαστικά τα στέλνουν για αποτέφρωση. Οι μεγάλες μονάδες αποτέφρωσης πέρασαν ένα σοκ με την απότομη μείωση των εισερχόμενων εμπορικών και βιομηχανικών αποβλήτων, που σε μερικές περιπτώσεις έφτανε και το 30% της ημερήσιας δυναμικότητας αυτών. Μέρος αυτής της μείωσης καλύπτεται με τα ανακυκλώσιμαπου οδηγούνται προς καύση.

4. Οι κοινωνικές επιπτώσεις του θέματος είναι σημαντικές σε δύο επίπεδα. Στο επίπεδο των αναπτυσσόμενων χωρών, η κατάρρευση των τιμών των ανακυκλώσιμων δημιουργεί τρομερό πρόβλημα επιβίωσης στις ομάδες των ανακυκλωτών, ιδιαίτερα σε όσους ζούσαν από το χαρτί (μεγάλες διαδηλώσεις των zambaleen στην Αίγυπτο και των cartoneros στην Αργεντινή). Το ίδιο ισχύει και για τις ειδικές ομάδες (π.χ. Roma) που ασχολούται στην Ευρώπη. Στον λεγόμενο και δυτικό κόσμο, οι καταναλωτές σνεχίζουν να ανακυκλώνουν (σχετικά λιγότερο λόγω μείωσης της κατανάλωσης) και απαιτούται ειδικοί χειρισμοί έτσι ώστε η οικονομική κρίση να μην μεταφραστεί σε απαξίωση των συστημάτων ανακύκλωσης, απαξίωση πολύ πιθανή αν τα ανακυκλώσιμα θάβονται ή καίγονται.

Αντί επιλόγου, υπάρχει κάποιος που να αμφιβάλλει ακόμα ότι η διαχείριση των στερεών αποβλήτων είναι ένα βαθιά κοινωνικό θέμα, με σημαντικές πολιτικές, οικονομικές διαστάσεις και κάποιες τεχνικές που ορίζονται από το ιστορικό πλαίσιο που διαμορφώνεται;

Για περισσότερα δείτε στο http://mavropoulos.blogspot.com/2008_07_01_archive.html